امشب دوباره مست شدم در هوای تو            امشب دوبـاره شعـر سـرودم برای تو

مجنونم و جنون من از حد گذشته است            من حاضرم که سر بدهم در هوای تو

یک عـمـر آمدم درِ میخـانه، ای حبیب            کی می شـود که من بـشوم آشنـای تو؟

این جشن ها بدون شما گریه آور است            ساقی! میان میکـده خالـیست جـای تو

آقا بیا که نـیـمـۀ شعـبـان رسیـده است            دل بستـه ایم بـر کـرم و بر عـطـای تو

حالـم بد است و منّت درمـان نمی کشم            خود را کـشانـده ام دمِ مهـمانـسرای تو

از یُـمـن مـقـدت قـلـم عـفـو را کـشیـد            بـر جـرم شیعـیان تو امشب خـدای تو

رحمت بر آن کسی که شده سائل شما            رحمت بر آن که کرد مرا مبـتلای تو

قـربـانـی رَهَـت؛ پـدر و مـادرم شـوند            اصـلا تـمــام زنــدگـی مـن فــدای تـو

ابلـیس هم دوباره شود سر به راه اگر            امـشب رسـد به او بـرکـات دعـای تو

آیا شود که زنـده بـمـانـیـم و بـشنـویـم            آیـد ز سمت خـانـۀ کـعـبـه صدای تو؟

در وقـت مـرگ مـنـتـظر مـقـدم تـوأم            شاید شود که بـوسه زنم من به پای تو

وقتی که صبح و شام گریه بر ارباب میکنی            پس واجب است گریه کنم پا به پای تو